All posts by merhaba

Some social and political events happening in France these days

A protest movement against new labor legislation proposed by the government has started in France. If it passes, the El Khomri law will make the already precarious situation of all workers, with and without papers, worse.
The current situation of workers in France
In France too, the situation of working people is difficult. There is a lot of unemployment, precarious contracts (people work part-time, or interim, are hired by the week or the day, without any certainty that they will be hired again). It is hard to find housing, to pay the bills, to get good medical care, to feed oneself… The situation is even harder for migrant workers, with or without papers.

There is labor legislation that protects employees, but also undeclared workers (such as undocumented people, even if it is more complicated for them). This legislation is the result of sucessful workers’ struggles since the 19th century. Those rights that the government and the bosses have conceded to workers have been hard won by force, through at times very long strikes, through occupations and demonstrations…

Labor law sets minimum working conditions: an employer cannot lay off workers at will, working hours, wages, breaks and night work are regulated, child labor is prohibited, workers’ health and safety have to be protected. All this is the law, but already today it is not always respected!

Employing undocumented workers allows to lower wages
To get around the labor law, bosses hire under the table, that is without declaring workers. Hiring an undocumented worker allows the boss to save a lot of money (he does not declare them, so he does not pay social security or taxes), and he can always intimidate them by threatening to fire or report them! Thus many undocumented workers are paid less and work more under worse conditions, because they cannot defend themselves.

Why does the government close the borders? Why doesn’t the French state regularise the undocumented people in France? In this way it can keep undocumented workers in a situation that forces them to work under any and all conditions without being able to defend themselves. Keeping migrants destitute allows to scare them and to turn them into docile workers, because they are always in danger.

This also allows the state and the bosses  to create competition between workers with and workers without papers, to divide them and to maintain a climate of fear (fear of foreigners who steal jobs), that  leads to worsening working conditions for all.

The new law will make things worse for everyone
The labor law protects all workers; it’s a minimum basis that applies everywhere, nationwide. If the El Khomri law passes, this will no longer be the case. At company level working conditions will worsen, working time can increase to up to 60 hours per week and 12 hours per day. Workers will be forced to accept this, because lay-offs will be possible simply upon the decision of the boss without any protection of  employees.

This rollback of rights will be most important for the most precarious  (women, undocumented workers) in particular when it comes to defending oneself against one’s boss. It is already difficult to defend one’s rights, and it will get harder still with the new law. Taking one’s boss to the industrial tribunal (the court that deals with labor disputes) is very hard now and would be even less feasible. The law affects all workers. The most precarious, who work already under very difficult conditions will be under even more pressure. The difference between declared and under-the-table workers will be increasingly slim.

A tool to defend ourselves: the strike!
The overall protections have been won through social movements.  Movements of undocumented people in France fight for papers, but also against the working conditions imposed on them. They demand equal treatment with the other workers in France.

At this moment, a struggle demanding the withdrawal of the proposed legislation is starting. Strike-days are planned, there is a base of workers, who are determined to fight, especially in the transport sector; SNCF, RATP. There are also many young people involved; in universities and secondary schools general assemblies are being held and actions planned. There will be very large demonstrations (probably of several hundred thousand people), and certainly also occupations, blockades and assemblies.

During this protest movement all people in the struggle will be able to come together and talk, and migrants can make their voices and their demands heard. Amongst those who are on strike and involved in the struggle will be those who are traditionally most supportive of equal rights for migrants and non-migrants, and of freedom of movement and residence for all, that is papers for all (or no papers at all).
So that the government and the bosses can’t divide the most precarious people even more, it’s important to struggle together for better conditions for all workers.

در باره اتفاقهای سیاسی و اجتماعی که الآن در فرانسه بر گزار می شوند

در فرانسه يك جنبش اعتراضى بر عليه قانون كار پيشنهادى توسط دولت آغاز شده است. در صورت تصويب قانون El Khomri، وضعيّت متزلزل تمام كارگران، چه آنهايى كه مجوز دارند و چه آنهايى كه مجوز ندارند، بدتر خواهد شد.

وضعيّت كنونى كارگران در فرانسه
در فرانسه هم شرايط كنونى طبقه كارگر بسيار دشوار است. بيكارى، قرار دادهاى كارى مخاطره آميز (مردم مجبور به انجام كارهاى نيمه وقت و يا موقت هستند. آنها هفته اى و يا روزانه استخدام مى شوند بدون داشتن آسايش خاطر به استخدام مجدد خود). تحت اين شرايط، پيدا كردن مسكن، پرداخت صورت حساب ها، دريافت مراقبت هاى پزشكى، و تهيه خوراك بسيار سخت شده است. شرايط كارگران مهاجر، چه آنهايى كه مجوز دارند و چه آنهايى كه مجوز ندارند، سخت تر مى باشد.
در اينجا قانونى هست كه از حقوق كارمندان محافظت مى كند. اين قانون شامل كارگران سبط نشده هم مى شود (مثل كارگران بدون مجوز، حتى اگر براى ايشان اين قانون كمى پيچيده تر است). اين قانون حاصل موفقيت آميز مبارزات كارگرى در قرن ١٩ بوده است. آن حق و حقوقى را كه دولت و صاحب كاران در اختيار كارگران گذاشته اند در حقيقت با سختى و با زور از طريق اعتصاب هاى طولانى مدت، تظاهرات، و تصرف به دست آورده شده است.
قوانين كار يك كمينه اى را براى شرايط كارى قرار داده است: صاحب كار نمى تواند كارمندش را با اراده خود اخراج كند. ساعات كارى، مزد، ساعت استراحت، و كار شبانه تنظيم هستند. كار كودكان ممنوع مى باشد. سلامت و ايمنى كارگران بايد محافظت شود. تمام اينها قانون هستند، ولى اين قوانين هميشه رعايت نمى شوند.

استخدام كارگران بدون مجوز اجازه به پايين آمدن دست مزدها مى شود
صاحب كاران براى گريز از قوانين كارى كارگران بدون مجوز را استخدام مى كنند. استخدام كارگران بدون مجوز به آنها اجازه مى دهد كه پول بيشترى به جيب بزنند (عدم سبت كارمندان به اين معناست كه صاحب كار ماليت و social security پرداخت نمى كند) و او هميشه مى تواند كارگران را با تهديد به اخراج كردن و يا گزارش دادن بترساند! بنابراين، تحت شرايط بد كارى، كارگران بدون مجوز دست مزد كمترى دريافت مى كنند و  ساعات طولانى ترى هم كار مى كنند. آنها تونايى دفاع از خود را ندارند.
چرا دولت مرزهايش مى بندد؟ چرا دولت فرانسه مردم بدون سند فرانسه را محافظت نمى كند؟ در شرايط حاظر كارگران بدون مجوز مجبورند تحت هر شرايط بدى كار كنند، بدون قدرت از دفع از حق و حقوق خود. نگهدارى مهاجران در فقر و بى بضاعتى راهى است براى مطيع نگه داشتن آنها. همچنين دولت و صاحب كاران بين كارگران مجوز دار و آنان كه مجوز ندارند رقابت به وجود آورده تا بين آنها جدايى ايجاد كنند. در نتيجه آنها مى توانند جَوِ وحشت برقرار كنند (وحشت از خارجيانى كه كارها را مى دزدند) و اين مُنجَر به هر چه بدتر شدن شرايط كارى براى همه شود.

قانون جديد چيزها را براى همه بدتر خواهد كرد
قوانين كار تمام كارگران را محافظت مى كند. در سرتاسر كشور اين قوانين كارى به كار برده مى شود. اگر قانون El Khomri تصويب شود، وضعيّت كارى در سطح شركت بدتر خواهد شد. ساعات كارى مى تواند تا ٦٠ ساعت  در هفته و ١٢ ساعت در روز اضافه شود. كارگران مجبور خواهند شد اين شرايط را قبول كنند به خاطر ترس از اخراج شدن بر اساس تصميم صاحب كار و بدون قانونى كه از آنها محافظت كند.
اين عقبگردى حقوقى بيشترين تأثير را روى گروهاى متزلزل خواهد داشت (  به خصوص زنان، كارگران بدون مجوز) چرا كه آنها كسانى هستند كه دفاع از حق و حقوقشان در محل كار مشكل ترين است، و با تصويب اين قانون جديد مشكل ساز تَر هم خواهد شد. كشاندن صاحب كار به دادگاه صنعتى (دادگاه مخصوص اختلافات كارى) بسيار مشكل است و حالا غير ممكن خواهد شد. كارگران موقت كه تا حال در شرايط مشكل مى كردند، بيشتر از هميشه تحت فشار قرار خواهند گرفت. تفاوت ميان كارگران مجوز دار  و بدون مجوز هر چه بيشتر نا محسوس خواهد شد.

يك وسيله براى دفاع از خود: اعتصاب
به طور كلى جنبشهاى اعتراضى دليل پيروزى قوانين محافظتى براى كارگران بوده است. جنبش هاى كارگران بدون مجوز در فرانسه براى به رسميت شناخته شدن و مبارزه آنها بر عليه شرايط تحميل شده كارى است. تقاضاى انها اين است كه همان جور كه با كارگران ديگر در فرانسه رفتار مى شود با آنها هم با مساوات رفتار شود.
در اين لحظه، يك مبارزه خواستار عقب نشينى اين قانون پيشنهادى شروع شده است. روزهاى  اعتصاب  برنامه ريزى شده است.  گروهى از كارگران مصمم و حاظر به مبارزه در اينجا حضور دارند، مخصوصاً كارگران بخش حمل و نقل و ترابرى: SNCF, RATP. جوانان زيادى هم شركت كرده اند: در دآنشگاها و مدارس متوسطه. انجمن هاى عمومى تشكيل شده است و برنامه ريزى اقدامات انجام شده است: تظاهرات بسيار بزرگى (چند صد هزار نفرى) و مطمعاً تعدادى تصرف، راه بندى، و انجمن در حال شكل گيرى است.

در زمان شكل گيرى اين جنبش اعتراضى تمام مردم اين فرصت را خواهند داشت كه دور هم جمع شده و گفتگو كنند، و مهاجران مى توانند صدا و خواستار خود را به گوش ديگران برسانند. در ميان اعتصاب كنندگان كسانى خواهند بود كه هميشه حامى و خواستار برابرى حقوقى براى تمام مهاجران و غير مهاجران، اقامت آزادانه چه براى آنان كه مجوز دارند و چه آنهايى كه مجوز ندارند بوده اند.
براى عدم موفقيت  هر چه بيشتر صاحب كاران و دولت در اختلاف انداختن ميان غشر متزلزل بسيار مهم است كه به پا خيزيم و خواستار شرايطى بهتر براى تمام كارگران شويم.

ما يحدث حاليّا و ما يمكن أن يحدث في فرنسا في سياق النضال الذي يبدأ ضد إصلاح القانون الذي ينظم العمل قانون العمل

بدأت حركة الاحتجاجات الاجتماعية في فرنسا للمطالبة بسحب مشروع قانون العمل الذي تريد الدولة الفرنسية تنفيذه. إذا تمّت المصادقة على هذا القانون
اسم القانون khomri ا  على اسم وزيرة العمل
فإن الوضعية الهشة التي يعيشها جميع العمّال سوف تتفاقم سواء أن كان العمّال لديهم وثائق أم لا
الوضع الحالي للعمال في فرنسا:
في فرنسا أيضًا، وضعية العمّال أمر صعب. هناك الكثير من البطالة، وعقود عمل غير مستقرة (عمل بِدوام جزئي، أو موظفين مؤقتين أو عمل أسبوعي أو يومي دون أن يكون العامِل متأكدا من أنه سيَتِمُ ترسيمه في آخر الماطاف). فمن الصعب العثور على سكن، دفع الفواتير، والتمتع بالعلاج الصحي و توفير  القوت. الوضع أكثر صعوبة بالنسبة للعمّال المهاجرين سواء أن كان المهاجرون بحوزتهم وثائق أم لا.
هناك قانون العمل التي يحمي الموظفين ولكن أيضا الناس الغير مُعلن عنهم (مثل الذين ليست لديهم وثائِق حتى لو أن بالنسبة لهم يكون الأمر أكثر تعقيدا). قانون العمل هو نتيجة الإنتصارات لنضالات العمّال منذ القرن التاسع عشر، والحقوق التي مُنِحت من طرف الدولة والأعراف هي في الحقيقة كُسِبت من طرف العمّال بعد صراع، إضرابات أحيانا لفترة طويلة جدا، وإعتصامات ومظاهرات …
يفرض قانون العمل الحد الأدنى من شروط العمل: لا يجوز لصاحب العمل فصل العامل بصفة تعسُفية. ويتم تنظيم الجداول الزمنية والأجور وفترات الراحة والعمل ليلا، ويمنع تشغيل الأطفال. يفرض قانون العمل أيضا حماية العمال وصحتهم وسلامتهم
كل هذا هو القانون، ولكن حاليّا كل ذلك لا يتم إحترامه دائما!
توظيف الذين لا يحملون وثائق يؤدي إلى انخفاض الأجور:
كمحاولة للتهرب من هذا القانون، يقوم  الأعراف بإستخدام التوظيف الغير معلن عنه وهو توظيف شخص لا يحمل وثائق. و ذلك يسمح لهم بتوفير الكثير من المال ( عدم دفع الرسوم والضرائب)، وزيادتا على ذلك من الممكن للأعراف تخويف العمّال من خلال التهديد أو إبلاغ السلطات عنهم.
العديد من المهاجرين الذين هم بدون وثائق يعملون أكثر من غيرهم بمرتب زهيد وفي ظروف متدهورة لأنهم لا يستطيعون الدفاع عن أنفسهم.
لماذا تغلق الدولة الفرنسية حدودها؟ لماذا لا تُمكِن الدولة الفرنسية هؤلاء المهاجرين من الحصول على وثائق؟
إبقاء المهاجرين في هذه الحالة يجعلهم مُجبرِين على العمل في أي ظرف من الظروف، دون إمكانية الدفاع عن أنفسهم. إبقاء المهاجرين في الفقر يجعلهم يشعرون بالخوف ويُحوِلهم إلى عمّال منصاعين جدا بسبب التهديد الدائم. هذا أيضا يسمح للدولة والأعراف بخلق منافسة بين العمّال الذين لديم وثائِق والعمّال بدون وثائِق، والحفاظ على مناخ من الخوف (الخوف من الأجانب الذين «يسرقون» العمل)، الأمر الذي يؤدي إلى تدهور ظروف العمل للجميع.
إن قانون العمل الجديد سوف يُدهوِر حالة جميع :
قانون العمل يحمي جميع العمّال: هو الحد الأدنى الأساسي الذي ينطبق في كل مكان على الصعيد الوطني. إذا تم تمرير قانون «Khomri»، فلن يكون الأمر كذلك. على مُستوى الشرِكات، ظروف العمل سوف تتدهور، فقد يتحول توقيت العمل و قد يصل إلى 60 ساعة في الأسبوع و 12 ساعة في اليوم الواحد، و سيكون الموظفين مجبُورِين على القبول لأن إقالة العمّال يكون ممكنا بقرار من صاحب العمل، دون حماية للموظفين.
الحالة ستتدهور بالنسبة لأكثر الناس ضعفا (النساء والعمّال دون وثائِق)، وخاصة عندما يتعلق الأمر بالدفاع عن العمّال ضِد الأعراف. المُطالبة بالحقوق هو صعب، و مع مرور هذا القانون فسيكون الأمر أصعب.
اللُجوء إلى القضاء و مهاجمة رئيسه بالمحكمة التي تعالِج النِزاعات العُمّالِية هو من الأُمور الصعبة جدًا، ولكن من هنا فصاعِدًا سوف يكون شبه مستحيل. وتسْري فعالية هذا القانون على جميع العمّال.
حالة العمّال الأكثر  هشاشة سوف تزداد إزْدِراء والحدود بين العمّال الذين بدون وثائِق والعمّال الشرعِيين سوف تزداد نَحافة.
الوسيلة للدفاع عن العمّال: الإضراب!
تم الحصول على الحماية العامة نتيجة للتحرُكات الإجتماعية والعديد من المعارك
حركة العمّال الغير الشرعِيين في فرنسا تُناضِل مِن أجل الحصول على الوثائِق، و كذلك ضِد ظروف العمل المفروضة عليهم. الحركة تُطالِب بِنفس المُعاملة كغيرِهِم من العمّال في فرنسا.
حالِيًا، يبدأ صِراع الحركة الاجتماعية للمطالبة بِسحْب مشروع القانون. ومن المُقرَر أداءِ أيام الإضراب. هنالك قاعِدة من الموظفين مُستعِدة  للنضال، لا سِيما في مجال النقل: SNCF، RATP. وأيضا جزء من الشباب: في الجامِعات والمدارس الثانوية تُعقد الإجتماعات العامة، و تقرر إتِخاذ إجراءات. سيكون هناك مظاهرات كبيرة جدا (ربما مئات الآلاف من المشاركين).و بالتأكيد، إعتصامات وحِصارات وتَجمُعات.
الحركة الإجتماعية هِيا فُرصة تُمكِن كُل المناضِلين والمُكافحين من التعارف وتبادل الآراء ، وهِيا أيضا تُمكِن المهاجرين من التعبير عن قضِيتهم وتجعل صوتهم مسموعا وكذلك مطالبهم.
مع العلم أن من بين الناس الذين هم مُقبِلين على الإضراب والنضال نجِد أولئك الذين هم تقليديا الأكثر دعمًا للمُساواة في الحقوق بين المهاجرين وغير المُهاجِرين ولحُرية التنقل والتَسْوِية للجميع، أي الوثائِق للجميع (أو لا وثائِق على الإطلاق). ومن المُهِم عدم ترك الدولة والأعراف القيام بتقسيم مرارا وتكرارا الأشخاص الأكثر ضعفًا والنِضال معًا لتحسِين أوضاع جميع العمّال

Sur les événements politiques et sociaux qui se déroulent actuellement en France

Un mouvement social commence en France, pour protester contre la loi sur le travail que l’État veut mettre en place. Si elle passe, la loi El Khomri aggravera encore la situation, déjà précaire, de tous les travailleurs, avec ou sans papiers.
La situation actuelle des travailleurs en France
En France aussi, la situation des travailleuses et travailleurs est difficile. Il y a beaucoup de chômage, des contrats précaires (employés à temps partiel, ou bien intérimaires, employés à la semaine ou à la journée sans être sûrs d’être repris). Il est difficile de se loger, de payer ses factures, de se soigner correctement, de se nourrir… La situation est encore plus difficile pour les travailleurs immigrés avec ou sans papiers.

Il existe un Code du travail qui protège les salariés mais aussi les personnes non déclarées (comme les sans-papiers, même si pour eux c’est plus compliqué). Ce Code du travail est le résultat des victoires des luttes ouvrières menées depuis le XIXe siècle, et les droits que l’État et le patronat ont accordés aux travailleurs ont été arrachés dans un rapport de force, par des grèves, parfois très longues, des manifestations…

Le droit du travail impose les conditions minimales de travail : un patron ne peut pas licencier comme il veut, les horaires, les pauses et le travail de nuit sont réglementés, le travail des enfants est interdit, la santé et la sécurité des travailleurs doivent être protégées.

Tout cela, c’est dans la loi, et elle n’est déjà pas toujours respectée !

L’emploi des sans-papiers permet de faire baisser les salaires
Pour contourner ce droit du travail, les patrons emploient au noir, c’est-à-dire sans déclarer. Employer un sans-papiers permet au patron de faire beaucoup d’économies (il ne le déclare pas donc ne paye pas de charges et d’impôts) et il peut toujours lui faire peur en menaçant de le licencier ou de le dénoncer ! Beaucoup de sans-papiers sont donc moins bien payés, travaillent plus et dans des conditions dégradées car ils ne peuvent pas se défendre.

Pourquoi l’État ferme-t-il les frontières ? Pourquoi l’État français ne régularise-t-il pas les sans-papiers en France ? Il peut ainsi maintenir les travailleurs sans-papiers dans une situation les forçant à travailler dans n’importe quelles conditions, sans possibilité de se défendre. Maintenir les migrants dans la misère, cela permet de leur faire peur et de les transformer en travailleurs dociles parce que toujours menacés. Cela permet aussi à l’État et aux patrons de créer une concurrence entre les travailleurs avec papiers et les travailleurs sans-papiers, de les diviser et d’entretenir un climat de peur (peur de l’étranger qui vole le travail), qui mène à la dégradation des conditions de travail de tous.

La nouvelle loi va aggraver la situation de tous
Le Code du travail protège tous les travailleurs : c’est une base minimale qui s’applique partout au niveau national. Si la loi El Khomri est votée, cela ne le sera plus. Au niveau des entreprises, les conditions de travail se dégraderont, le temps de travail pourra aller jusqu’à 60 heures par semaine et 12 heures par jour et les employés seront obligés d’accepter. Cela, car les licenciements seront possibles sur simple décision du patron, sans protection des salariés.
C’est pour les personnes les plus précaires (femmes, travailleurs sans papiers) que les reculs vont être les plus importants, en particulier quand il s’agit de se défendre face à son patron. Faire valoir ses droits est déjà difficile, cela le sera encore plus avec la loi. Attaquer son patron aux prud’hommes (le tribunal qui gère les conflits du travail) est déjà très difficile, ce sera encore moins possible. La loi touche tous les travailleurs. Les plus précaires qui travaillent dans des conditions déjà très difficiles vont être encore plus mis sous pression. La frontière entre travailleurs déclarés et travailleurs au noir va être de plus en plus mince.

Des moyens de se défendre : faire la grève et manifester !
Les protections générales ont été obtenues à la suite de mouvements sociaux. Des mouvements de travailleurs sans papiers, en France, luttent pour les papiers, mais aussi contre les conditions de travail imposées aux sans-papiers. Ils demandent le même traitement que les autres travailleurs en France.

En ce moment, un mouvement social commence pour demander le retrait du projet de loi. Des journées de grève sont prévues. Une base de salariés est décidée à lutter, notamment dans les transports : SNCF, RATP. Et aussi une partie de la jeunesse : dans les universités et les lycées, des assemblées générales se tiennent, des actions sont prévues. Il y aura de très grandes manifestations (probablement plusieurs centaines de milliers de personnes). Certainement, des occupations, des blocages, des assemblées.
Le mouvement social, c’est un moment où toutes les personnes en lutte peuvent se rencontrer, discuter et aussi un moment où les migrants peuvent faire entendre leur voix, leurs revendications.  Sachant que parmi les personnes qui sont en grève et en lutte se retrouvent celles et ceux qui traditionnellement sont le plus favorables à l’égalité des droits entre migrants et non-migrants et à la liberté de circulation et d’installation pour toutes et tous, c’est-à-dire à des papiers pour tous (ou plus de papiers du tout).
Pour ne pas laisser l’État et les patrons diviser encore plus les personnes les plus précaires, il est important de lutter ensemble pour l’amélioration des conditions de tous les travailleurs.

Merhaba #4

For now, only in French and English, we’re still looking (more than ever) for reliable translators ! (English, Farsi, Pachto and Arabic)

Pour l’instant, seulement en français et en anglais, nous sommes toujours et plus que jamais à la recherche de traducteurs et traductrices ! (anglais, farsi, pachto et arabe)

English : merhaba4en

French : merhaba4-3fr

merhaba4-farsi: فارسی

Demonstration in Paris in solidarity with the eviction of Calais’ camp (Friday 4th March)

12795530_918069761645096_1580842841622908193_n

You can check a video here : https://www.youtube.com/watch?v=dAKxa9pMST0

After a few hundred people’s demonstration, the refugees tried to set a camp on the République square. They were violently evicted from it (3 people get injured and went to the hospital) by the police, who pushed them back in the subway, using tear gas.

They had no choice than to join the camp who exists since a few days near Stalingrad (closed to the rue d’Aubervilliers), under the subway, where more than 200 people are trying to survive without tents, although cold, rain, police brutality and the French State remaining deaf to their situation.

12804805_918069894978416_7360725789430157320_n 1918211_918069994978406_5184388131556332317_n